Going home soon

It has been a while that I have written something on my blog. In this blog I will keep up with some things that have been going on in the past few weeks. There is only two weeks left before I go home. It is such a weird feeling: leaving everything and everyone behind without knowing when you will see them again. A lot of people ask me every time: oh how long have you left, and that is a bit hard. But... I will make most out of my last days of an amazing year! But first: the things that have been going on in my life here:

LUX Light Festival:

On the 21st of May I went together with Angi, to the light festival. Throughout the whole city where artworks made of lights and projections to see. There was even a glow in the dark icecream place. There were also some interactive artworks with music and light. We strolled the whole evening over the Waterfront and through the city to see the lights. It was a cold night, but that didn't ruin the fun.

New Plymouth:

With the Queen's birthday weekend Angi, Jule, Luci and I went for a roadtrip to New Plymouth and Mount Taranaki. This was the last big roadtrip I would be doing before I am leaving. On Friday evening after work, we left for New Plymouth. Just before midnight we arrived at our hostel. The website said it was a good hostel, but in the end it wasn't that good. But oh well, we had to deal with it and it was only three nights. Saturday morning, after we had done some grocery shopping, we went to Mount Taranaki. We could see a bit of snow on the top of the mountain. When we arrived at the Dawson Falls, at the mountain, the weather turned out to be not that good. So we decided to just do the hike to the waterfalls and than drive back to New Plymouth to see the city and the Te Rewa Rewa Bridge. We went to the Te Rewa Rewa Bridge with sunset, this was amazing. When you walked over the bridge you could see Mount Taranaki in the background. That was really cool! After some dinner we went to bed in time. The next morning we woke up around 5 o clock because of a noisy roommate who went to have a shower around this time. We went back asleep for a little bit longer. After breakfast we went to the opposite side of Mount Taranaki from what we had seen the previous day. The weather was still not that good, but we decided to do a hike. We did a +/- 2 hour hike. Exactly after we were finished it started to rain. We drove back to New Plymouth and followed the road to the Three Sister Rocks. We only couldn't see the rocks, cause we didn't realise we could only see them with low tide. We tried to drive up a hill to see them from above, but that was also not possible. After this we drove back to the hostel and chilled there for a bit. The next day we would leave. There were two more things we wanted to do. First we climbed up the Paritutu hill. We thought we could just walk up with a walkway. But after many stairs we found out that we needed to climb up rocks to get to the top. We did this, and the way back was way harder than the way up. This was because it was also quite steep. On the top of the hill we had a cool view over the ocean, New Plymouth and Mount Taranaki. Then we continued our way. We wanted to see the Forgotten World Highway and we thought it would be a good idea to take a nice route through the hills. Turned out, it was an offroad way most of the route. We just drove further when we saw our firts typical Forgotten World Highway Tunnel. It was just around a corner where we didn't expect it to be. After that one we saw one more. But after this one the road changed, it kept being an offroad way, but it was so small only one car would fit on and we had to drive close to the side of the hill. Almost at the end of that road, what we didn't know at that time, there came a car from the army from the otherside. We were so happy that there was space for the other car to drive backwards and make space for us to drive pass, cause if this would have happened a bit further up the road, one of the cars would have to drive backwards on the scary slim part. We drove further home after this and stopped for some dinner in Bulls. After three nice days we were happy to be home not too late.

Hurricanes:

On Friday the 9th of June the Hurricanes, Wellington's professional rugby team, played against the Chiefs in the Westpac stadium. We managed to get some tickets in the week before to watch the game. I went here with Jule, Angi and Lara. It was so nice to see a professional rugby game, of course we had seen Tove playing her rugby games, but this was different. Way faster, more tackling and it looked more like the guys knew what they were doing. It was also nice to feel the atmosphere of being in the stadium with the game. It is like being at the stadium with soccer. We had seen it on television, but to experience the atmosphere in real life is more exciting. After a cold 80 minutes the Hurricanes unfortunately lost with 14-17. It was a close game, but it was not enough for the Hurricanes.

Hiking and surfing:

Through an au pair I know who lives in Auckland I heard that one of her Dutch friends just moved down to Wellington with her hostfamily. I decided to get in contact with her. The first time we met, we went to the Blue Belle Cafe in Island Bay. It was a nice afternoon. On a Saturday we wanted to surf, but we couldn't do this because the waves were too rough, so we decided to do a hike. We did the Makara walkway, this one went over the beach and back through the hills. It was amazing weather, it is winter, but we could walk around in our tops. There were no clouds and from the top of the hill we could see the South Island. We also said to each other to keep an eye on the weather forecast for surfing. The following Wednesday the weather was good and the surf not to rough or high. So we went to Lyall Bay during school hours to surf. We hired one board and we could borrow the other board from Fiona. It was so nice to be in the water again to surf. I really enjoyed it! We just kept trying and trying to catch some waves since we are both beginners. After surfing our feet were so cold we could hardly feel them and we struggled to get our wetsuits off since they are so tight. It was cool to do surfing eventhough it is winter.

Kids and friends:

Of courseI have also been doing my normal work. Most of the hours are with the kids, and sometimes it is nice to do something else than just being at home. Often we go for a play in the park after school. I also take James to swimming lesson on Tuesday and often we will have a play in the pool as well. We also went bowling together, he loved it. Olivia and I like to bake things together. When Kotaro, the Japanese student that lived with us for a semester, was leaving, Olivia and I baked chocolate muffins.

The things I do with my friends are often spending time in the city, go for breakfast or lunch or meet each other at our places. The past few weeks we went to Joe's Garage and Fidel's for breakfast and lunch. We really try to spend as much time together as we can because we are gonna be seperated soon. They are all gonna come to the airport when I am leaving and I am so grateful for that. It is gonna be sad, but I am happy they can be there when I am leaving.

Matariki rising:

Last week it was Matariki rising in New Zealand. Matariki is the M?ori name for the star cluster known as the Pleiades. Traditionally for M?ori when it appeared just before dawn in late May or early June, it signalled the start of the M?ori New Year. For some tribes, the rising of Puanga (Rigel in Orion) signals the start of the New Year. In the early 2000s Te Taura Whiri i te Reo M?ori (M?ori Language Commission), the Ministry of Education and the Museum of New Zealand Te Papa Tongarewa, became involved in the revival of Matariki celebrations. In traditional times, Matariki was a season to celebrate and to prepare the ground for the coming year. Offerings of the produce of the land were made to the gods, including Rongo, the god of cultivated food. This time of the year was also a good time to instruct young people in the lore of the land and the forest. In addition, certain birds and fish were especially easy to harvest at this time. The name Matariki is used also for the central star in the cluster, with the surrounding stars named Tupu-?-nuku, Tupu-?-rangi, Wait?, Wait?, Waipun?-?-rangi and Ururangi. In honour to this time of the year there was a Matariki Rising event in Te Papa. On Sunday, Angi, her hostkids Helena and Marty, Jule and I went to Te Papa to see performances from performing art groups coming from every corner of the country. We saw a Haka, we saw a Poi dance and heard a lot of traditional Maori songs. One moment the lady that was presenting the show asked who knew what the Matariki Rising stands for and Marty rose his hand. He had to come on stage and tell the audience. In the end it turned out that it was also live on television and more than a 50.000 people had seen it. He was so excited and proud when he came of stage and he also got a book about Matariki.

Well ladies and gentlemen, I am only two weeks time away, I will see you soon!

Schoolholidays and a roadtrip

Kia ora!

In this blogpost: an update about the schoolholidays of Oliva, as promised.

The schoolholidays started with a special last day at school. Normally Olivia wears her schooluniform to school, but on the lastday before the schoolholidays they can wear their normal casual clothes. This day is called Mufti-day. Olivia was excited for this and was allowed to choose her own clothes.

Easter was the first weekend of the school holidays so I didn't have to work on Monday. Saturday I went to this awesome Latin party in the Fat Angel with Lea and Antonia. On sunday the kids did an easter egg hunt and found lots of easter eggs, hidden by the easter bunny. They also found an egg for me. The rest of the weekend was a relaxed weekend, we didn't do that many special things. On tuesday I had both of the kids since that is James his day off from daycare. Angelina also had both her hostkids and we decided to go to a new nature adventure park on Mt. Victoria. We both took the dogs, Angi took Hollly and I took Nelson. The kids had a lot of fun in the little parks along the nature track. All of the parks were nature inspired; read: made of wood and nature related things to look for in the little park, like bugs and birds. We also went on top of Mt. Vic to see the view. The dogs also liked to be outside for this long.

Wednesday James was in daycare again and I only had Olivia. We went to the swimmingpool. We spend almost the whole day playing and swimming. Olivia's swimming really improved, and after the holidays with her first lesson of the new semester her teacher was proud of her for such good swimming. On thursday we didn't really do anything, we just played at home. Friday we did do a nice activity. The weather was amazing, so Angi and I decided to do the crocodille bikes with the kids and go to the park at Oriental Parade. The kids enjoyed the bikeride and we bought mini donuts as a little treat for them.

In the weekend it was time for a roadtrip. I had a long weekend off because of ANZAC day on tuesday. Angelina invited me to join her and two other German girls I didn't know yet. We went to Napier and Gisborne. We left on saturday morning and drove up to Napier, but not without a stop at the Farmersmarket in Hastings. Here we stayed once again in the Criterion Backpackers hotel. We did some grocery shopping and walked around in Napier. In the evening we did some (also drinking) games. After a night without that much sleep due to an annoying coughing girl we drove to Gisborne. On our way up we stopped at the Tongoio falls and the Te Ana Falls, this gave us an opportunity to have a short walk instead of only sitting in the car. We also stopped at the Te Reinga Falls, last time Angelina, Jule and I were there it was raining and the whole river and waterfalls were brown. But now the weather was good and the river had it's normal colour. We also stopped at the Mohaka Viaduct, this is the highest railway viaduct of Australazia. In the evening we arrived in Gisborne at the YHA Gisborne. We had some dinner and after that we played skip-bo and scrabble. Monday morning we slept in and after a big breakfast we went to the city centre. Gisborne wasn't that special and after we had seen it we went back to the hostel. We decided to go to the Rere Falls and the Rere Rockslide. I rented a wetsuit and bodyboard at the hostel. The rockslide was awesome!!! It was only a bit cold, but the wetsuit kept me warm. Only one moment I slipped of the board so I had to go further on my knees. Afterwards my knees were a bit sore, scratched and bruised, but I could live with that. In the evening we went to the movies. We saw the movie "Lion", a really good movie about a kid who gets lost in the streets of India and ends up to be adopted eventhough his parents are still alive. At this trip I (or my friends) figured out that I dream in English. Apparently I talked in my sleep that evening and my friends told me the next morning that it was in English. It was tuesday, so time to drive back home. On our way back we first stopped at the Morere Hotpools to take a dive. We also stopped at the Te Mata Peak to show this amazing view to Lisa and Lara (the two other German girls). The weather was good and threw some amazing shadows over the hills. We were home in time.

On wednesday I had a day of because James and Olivia were at Granny's, I had to pick them up on thursday. I wanted to do something for myself on this day of so I went to Te Papa to see the Gallipoli exhibition. This was an exhibition about the part New-Zealand played in the first worldwar. It was really interesting and I spent a few hours in her. This is also why the Kiwi's celebrate ANZAC day. You could say this is the New-Zealand 4th of May as how we know it in the Netherlands. Observed on 25 April each year, ANZAC Day was originally to honour the members of the Australian and New Zealand Army Corps (ANZAC) who fought at Gallipoli against the Ottoman Emire during World War I. These days it is used to remember all Australians and Kiwi's who died in wars or other peace keeping operations. Around 11am the next day I arrived in Otaki, of course the kids didn't want to go home, but after a little while they were finally in the car. When we were back home we had some lunch and after that I took them to Chipmunks, an indoor playground in Lyall Bay. And then it was friday, the last day of the schoolholidays with bad weather. Angelina and I took our kids to the cinema, we saw the new Smurfs movie. The kids enjoyed the movie and even Angelina and I liked it. This was a good end of the schoolholidays.

Photo's coming a.s.a.p.

Nederlandse versie:

Kia ora!

In dit blog: een update over Olivia's schoolvakantie zoals ik had beloofd.

De vakantie begon met een speciale laatste dag op school. Normaal gesproken draag Olivia een schooluniform naar school, maar op de laatste dag voor de vakantie mogen de kinderen hun normale kleren aan. Deze dag heet Mufti-day. Olivia koos haar eigen (natuurlijk mooiste) kleren.

Met pasen brak het eerste weekend van de vakantie aan. Ik hoefde hierdoor niet te werken op maandag. Zaterdagavond ging ik naar een Latin party in de stad samen met Lea en Antonia. Zondags zochten de kinderen naar paaseieren, verstopt door de paashaas. Ook vonden ze een ei voor mij. De rest van het weekend deden we niet zo veel, we gebruikten de extra dag meer om te relaxen. Dinsdags waren beide kinderen thuis omdat James die dag niet naar de kinderopvang gaat. Angelina had ook allebei haar kinderen thuis zitten dus besloten we om samen naar een speeltuin te gaan. We gingen naar een nieuwe natuurspeeltuin op Mt. Victoria. We namen ook de honden mee. Alle speeltoestellen waren gemaakt van boomstammen. Ook waren er zoekspelletjes aan de natuur gerelateerd, zoals vliegen en vogels zoeken. Aan het einde van de dag gingen we nog even Mt. Victoria zelf op om van het uitzicht te genieten.

Op woensdag ging James weer naar de kinderopvang. Olivia en ik gingen naar het zwembad. We bleven hier bijna heel de dag! Olivia begint al goed te zwemmen, na de vakantie gaf haar zwemleraar haar een compliment dat het zwemmen al zo goed ging. Donderdag bleven we lekker een dagje thuis, een beetje tutten in het huis, samen spelen en natuurlijk wilde Olivia mij ook nog even opmaken. Op vrijdag deden we weer een leuke activiteit. Angelina en ik namen de kinderen mee naar de Crocodille Bikes en een speeltuin op Oriental Parade. De kinderen vonden de grote fiets helemaal geweldig en we kochten een paar mini donuts als een kleine verassing voor ze.

In het weekend was het tijd voor een roadtrip. Ik was namelijk maandag en dinsdag ook vrij vanwege ANZAC day. Angelina had mij uitgenodigd om met haar en twee andere Duitse meiden mee te gaan naar Napier en Gisborne. Zaterdagochtend vertrokken we dan. Onderweg stopten we natuurlijk nog even bij de Farmersmarket in Hastings voor wat lekkernijen. In Napier aangekomen checkten we in bij het Criterion Backpackers hotel en deden we wat boodschappen. Na het avondeten deden we wat spelletjes en na een rusteloze nacht door een luidruchtige kamergenoot reden we dor naar Gisborne. Onderweg stopten we bij de Tongoio Falls, Te Ana Falls en de Te Reinga Falls. De laatste hadden Angelina, Jule en ik al een keer bezocht, maar dit keer was het mooi weer dus het zag er heel anders uit. Ook stopten we nog bij het Mohaka Viaduct, het hoogste spoorwegviaduct van Australazia. 's Avonds kwamen we aan bij het YHA Gisborne, we aten snel wat en speelden nog skip-bo en scrabble en toen was het tijd voor bed. Na lekker uitgeslapen te hebben gingen we Gisborne in. De stad was niet zo heel veel bijzonders. 's Middags gingen we naar de Rere Falls en de Rere Rockslide. Ik huurde een wetsuit en bodyboard bij het hostel en had hiervan veel plezier bij de Rockslide. Ik viel alleen één keer van het board af waardoor ik op mn knieen verder moest. Hierdoor had ik wel wat geschaafde en blauwe knieen, maar daar kan ik mee leven als ik plezier heb gehad. 's Avonds gingen we naar de film "Lion", dit is zeker een aanrader!!! (kijk de trailer!!!). We gingen vroeg slapen, want de volgende dag was het dinsdag en was het tijd om naar huis te rijden. Ik heb dit weekend uitgevogeld dat ik in het Engels droom. Blijkbaar praatte ik in mijn slaap en de volgende ochtend vertelden mijn vriendinnen dat ik in het Engels had zitten praten in m'n slaap. Toen was het tijd om naar huis te gaan. We reden eerst naar de Morere Hotpools om een duik te nemen. Hierna reden we naar de Te Mata Peak om Lisa en Lara (de twee andere Duitse meisjes) het uitzicht te showen. Doordat het best lekker weer was zag het landschap er mooi en groen uit. Rondom een christelijke acht uur 's avonds waren we thuis en konden we ons bedje in duiken.

Woensdags was ik vrij omdat James en Olivia bij Opa en Oma waren. Ik besteedde deze dag om wat voor mijzelf te doen. Ik ging naar de Gallipoli tentoonstelling in het Te Papa. Deze tentoonstelling gaat over de bijdrage van Nieuw-Zeeland in de eerste wereldoorlog. Het was een erg interessante tentoonstelling en ik liep hier lang rond.Dit is ook de reden waarom Kiwi's ANZAC day vieren. Dit is bij wijze van spreken de Nieuw-Zeelandse 4 mei zoals wij deze in Nederland kennen. Van oudsher word elke 25 april ANZAC day gevierd om de slachtoffers en deelnemers van de Australian and New Zealand Army Corps (ANZAC) die in Gallipoli tegen het Ottomaanse Rijk vochten tijdens de WWI, te herdenken. Dezer dagen word deze dag ook gebruikt om alle andere Australiers en Kiwi's te denken die omgekomen zijn in oorlog of tijdens een daad om de vrede te bewaren. Rond 11 uur 's ochtends de volgende dag was ik in Otaki om de kinderen op te halen. Natuurlijk wilden ze niet met mij mee, maar na een tijdje zaten ze dan eindelijk in de auto. 's Middags gingen we naar Chipmunks in Lyall Bay. Dit is een indoor speeltuin. Op vrijdag ging James weer naar de peuterspeelzaal en omdat het slecht weer was namen Angelina en ik de kinderen mee naar de film. We zagen de nieuwe film van de Smurfen. De kids genoten van de film en ook Angelina en ik vonden het leuk. Een mooi einde van de vakantie.

Foto's komen z.s.m.

Update!

It is a little while ago that I have been writing something on my blog, so in this blog I will give an update of everything that has been going on the past two months.

Cape Reinga and Northland:

Friday the 3rd of February Angelina, Tove, Jule and I left for our big trip to the most northern part of New Zealand after some grocery shopping. We had four days because it was Waitangi Day on Monday and because we all took the Friday off. We left Wellington around 11am to make our 1100km drive. Around 3am we finally arrived at Cape Reinga. We slept outside under the beautiful sky full of stars. We woke up with the sunrise and got the change to see the sunrise from the beginning. At 7am we walked to the lighthouse to see the two oceans (Pacific ocean and Tasman Sea) collide. After this we had some breakfast and we decided to go sandboarding. This was amazing and really sandy. The next thing we did was go for a swim at the Ninety Mile Beach to rinse all the sand off. Afterwards we drove further to the Rainbow Falls. Here we took another dive and we climbed up the rocks behind the waterfall. It was time to go to a campsite. We found one not far away from the Rainbow Falls. We put up our tent, had some dinner, took a shower and went asleep early so we could enjoy a lot of the next day. The next morning we got up early to go snorkeling. This was really cool and we saw some nice fish. After the snorkeling we drove to the Ninety Mile Beach again to do some horseriding. First the plan was that I would do some surfing, but there was no surf so I decided to join the rest. The horseriding was awesome, I didn't expect myself to like it that much. But I liked it, we even did some riding through the sea! I had the most stubborn pony, she tried to pull the lead out of my hands all the time. This evening we slept on a sort of free camping spot on the other side of the Northland. In the morning we drove to the Mermaid Pools to see them and to take a swim. The weather was the whole weekend really good. After this we just chilled on the beach and around noon we drove back home. At 3am we were finally back in rainy Wellington after a really long drive.

Surfing:

The weekend after I went to Cape Reinga I went surfing with a new Dutch au pair who arrived in town. We arranged a surfing lesson at Lyall Bay (near by the airport). The weather was not that good, it was rainy and not that warm. But we had the lesson and it was good. In the beginning I had to get into it again. But by the end of the lesson I could stand again. It was such an awesome feeling!

Art Deco Festival Napier:

In the early morning of Sunday the 19th of February, Jule and I drove down to Napier. But not before we went to Hastings to get some breakfast at the famous farmersmarket there. After we did that we drove further to Napier to pick Angelina up. We stayed in Napier the whole day, everyone there was dressed up as people from the 20's. We also managed to get some 20's headbands. On the way back our car died at the Te Mata Peak. We called the AA service, and the guy said we couldn't drive anymore. So we had to arrange a rental car.... But all the renting companies were already closed because it was after closing time. There were also no more busses or flights back to Wellington, but we had to get back because of our work on Monday. The last option was to call Tove, we did this, and she went on her way to Napier. The only problem was that this is a 4 hour drive, so we couldn't leave until 10pm. The day became a very long day because of this. In the end we had enjoyed the Sunday, that was the most important.

Newtown Festival:

Sunday the 6th of March there was a big street festival in Newtown, one of the Suburbs of Wellington. Lea, Valentina, Antonia and I decided to go there. The weather was really good for spending an afternoon on a festival. We wandered around through the streets, had a look at the little shops that had their products outside and we got a Henna tattoo.

Short updates:

- I went voting for the Dutch elections.

- I applied for my study for primary school teacher with the specialisation for international education.

- Olivia has been practicing riding her bike without extra wheels :)

- I have been helping at the school swimming lessons of Olivia

- James goes into the water by himself now at swimming lessons :)

- I found a winterhockey team, this will start next month. Ready to start playing 11 vs 11 again!

- I went bowling with Valentina, Antonia and Lea for Valentina's 20th birthday.

- Last weekend it was grandad his birthday, so we drove to Otaki to celebrate this with the whole family.

- There are schoolholidays coming soon, so a blog with stories about the activities I did with the kids will follow soon!

Sorry, niet in het Nederlands dit keer omdat de webpagina bij het maken van het Nederlandse gedeelte vastliep.

Holidays!

I am sorry I have not been writing for a little while. I was on holidays and after that I had a few busy weeks, because of the schoolholidays. What made me work extra hours. So in this blog I will tell about my holidays with my parents and Luc in diary style. In a few days I will also post more about the schoolholidays from Olivia and what we did.

Day 1 (16/12/16): The first day of my holidays started on friday the 16th of December. My ferry to the South island was due to take off at 8am, but because of some delay we took off at 9am. Fiona and the kids took the other ferry company, so I had to pick them up at their terminal in Picton. As soon as we arrived in to the South island with the boat, the view was amazing, the water was so blue and the trees were greener than green. After I picked up Fiona and the kids, we drove down to Christcurch. We had to drive another route, because of the damage on the State highway 1 after the Kaikoura earthquake. We also had a little bit traffic. In Christchurch we slept at family of Fiona.

Day 2 (17/12/16): Around 12pm we continued our trip down south, on our way to Dunedin. This route didn't take as long as the day before, and that is why we saw the oppertunity to stop at the Moeraki Boulders. When we wanted to continue, we had some delay, because we had forgotten to switch the lights of, so the car was out of battery. Luckily there was someone who could help us. In Dunedin we also slept at family of Fiona.

Day 3 (18/12/16): Today I drove further to Queenstown on my own. I drove to the airport to pick up mom, dad and my little brother Luc. As soon as I picked them up, we drove further to our first Bed and Breakfast, The Funky Bunker in Glenorchy.

Day 4 (19/12/16): My parents and brother were really tired the other night, so we went to bed early, that is why we woke up early. We didn't have to do grocery shopping, because we did that the day before. Halfway the day we went out for a walk. We did the Roadburn Track, we didn't do the whole track, but 2 hours up and 2 hours back. We also explored Glenorchy a bit. This is a kind of a hippie village.

Day 5 (20/12/16): Today Luc and I were going to do the Zipline at A.J.Jackett in Queenstown. We both got a voucher as a present, from hostparents and parents. I went headfirst, like a superwoman, in the zipline. It was really awesome!!! After the zipline, we went to Arrowtown, an old mineworkers village. They also had a little old, original, Chinese village.

Day 6 (21/12/16): The plan for today was to do another hike. We only had to change our plans a little bit, due to the weather forecast. In the end we walked the Glacier Burn Track. A beautiful track through the forest to the beginning of a glacier. We didn't walk the whole track, because mom and Luc didn't want to walk further through the rain.

Day 7 (22/12/16): This was a travel day. We drove to our next bed and breakfast in Whataroa, the Kennedy Cottage. On our way we stopped at the Mirror Lake, but we couldn't see the mirror effect, because it was too windy.

Day 8 (23/12/16): The weather was good at the coast, wo we decided that we had to do something else than going for a hike. We went kayaking. Luc and I went together in a kayak, and Luc had to do the navigation through the lagoon. With low tide, the lagoon was going be dry for the biggest part, so we could only follow a certain way through the lagoon. The boattrip was amazing, and we saw a White Heron from 1 meter close. After the kayaking we went to the Franz Josef Glacier. Here we had to walk around half an hour to reach the viewing point. During our walk, the sun came through and we had a beautiful view onto the glacier. When we walked away the clouds came back, so we visited the glacier at the right moment of the day.

Day 9 (24/12/16): Another travel day. We had to drive to our bed and breakfast near by Westport. On our route we came through Hokitika, every year they have the Wildfood Festival here. We stopped for a coffee and some groceries. We also went to a kiwi centre to see some kiwis. After that we continued our drive. We had another break at the Pancake Rocks. During the drive, my neck really started to hurt. It got all sore and my lymfs started to swell. Our bed and breakfast was amazing, we only had to go through our gate in the yard and we were on the beach. Because it was Christmas Eve we went out for dinner. I had dumplings as entree, sweet ham as main dish and the dessert was a blueberry trifle. When we came back at the house, Luc and I tried to see pinguins at the beach, but we couldn't find any.

Day 10 (25/12/16): Day number 2 in Westport, and my neck got worse. I could hardly eat and only drinking was comfortable. After breakfast we went to Cape Foulwind to see the lighthouse and a sealcolony. For me the sealcolony wasn't that special, because we couldn't come that close to the seals as at Cape Palliser. Because we were worried about my neck we went to the hospital, we had to go there because the normal medical centre was closed due to Christmas day. The doctor gave me some antibiotics and said I should take some rest. Back at the house, we watched a movie and had a special Christmas meal (Chicken with beans and cooked potatoes.

Day 11(26/12/16): Today we travelled further to Motueka in the Abel Tasman Park. We drove through a gorge, and I let dad drive the whole time, because I wasn't willing to drive with that sore neck. We stayed in the Happy Apple Backpackers hotel. Luc and I played pool in the evening while mom and dad made a little walk through the environment.

Day 12 (27/12/16): Because I had to rest from the doctor, we went to a beach. The weather was so good! I had to stay in the shadow because of the medicines, but it was really nice. I read my book, just as mom and dad, and Luc built something in the sand.

Day 13 (28/12/16): Off to explore the Abel Tasman! We chose to take a watertaxi to a beach that isn't possible to reach with a car, and to take the catamaran on the way back. Abel Tasman was the best thing I did during this holidays and the rest of my time! The water was so blue and the sand so soft, clean and yellow!!! On the beach I read a book, and mom, dad and Luc went for a walk. On the way back I lost my hat on the catamaran, thanks to the wind haha.

Day 14 (29/12/16): Today we are taking the ferry to lovely Wellington. But first we have to visit a doctor, because I still don't feel well and the antibiotics don't really work. So off to a medical centre. Luckily the doctor was Dutch, so we had no problems with understanding everything. The doctor gave me stronger pills and also took a bloodtest, because there was a chance that I had glandular fever... That gave a different twist to my doctors visit. The ferry trip was good, we travelled in the evening, so when we sailed into Wellington we could see all the city lights. It was a really good feeling to sail into Wellington, it gave a feeling of coming home.

Day 15 (30/12/16): Yeey, it is Luc his birthday. Of course I have a present for him; a Maori-All Blacks t-shirt and a rugbyball. He really liked the t-shirt and wore it the whole day. I couldn't show my family around in the city, but they saw everything I had recommended. In the evening we had pizza from Hell's as dinner.

Day 16 (31/12/16): The day of New Years Eve. We didn't do that much today. We only decided to stay one night longer in Wellington, normally we had gone further to the next place. The others did the city to sea walk and I relaxed at home. In the evening we watched Er ist wieder da . It was some good quality time with the family.

Day 17 (1/1/17): And off to the next place, Owhango, bye Welly, see you in a week! The plan was that we did the Tongariro crossing today, but this was cancelled due to the bad weather. The crossing can be very dangerous when it is rainy and windy. We stayed at a bed and breakfast with French owners. Mom was happy with that because her French is better than English, i guess haha. We ended up relaxing and we only stayed one night. In the evening we went to a place where we could see glowworms, that was wicked!

Day 18 (2/1/17): Time to travel further up north, to Ngongotaha, in the neighbourhood of Rotorua. This wasn't a very long ride from where we were, so we were able to stop in Taupo to see the Huka Falls and a big dam. The Huka Falls was stuffed with tourist, but the water was so blue. I have never seen a river that is that blue. We had a short look at one of the thermal parks in Rotorua and decided to come back the next day to do a proper visit.

Day 19 (3/1/17): Since we had decided to go to the thermal park, we had to get up around 8am. This was so we could see the erruption of the Lady Knox Geiser at 10am. This was exactly at 10 am, because they trigger the geiser to errupt. Otherwise the thermal park has no idea when the geiser will erupt, and that is not for the business, of course. With this they will attrack tourist, and that is what they want. After the geiser we went to the rest of the thermal park, with all different kind of little lakes. There was a toxic green lake, one that was blue with orange on the edges (the Champagne Pool) and some so called Devils Pools. There were also lakes that were temperatures above 100 degrees, you could see it boiling! After all the lakes we went to the Mud Pools, here you could see exploding mud bubbles. On our way back we noticed that the steeringwheel was a bit wobbly, so we decided to visit a garage the next they before we were going to drive to the Coromandel.

Day 20 (4/1/17): At 7 o clock the alarm went off so my dad and I could be at the AA Service (a sort of ANWB) at 8am. While they checked the car, we went to the supermarket. In the end, there was only something wrong with the tires. They needed to replace the tires and than everything was alright. We drove back to the bed and breakfast. Mom and Luc were waiting for us to make this short walk to an amazing place. It would be awesome to build a house there. It was the most perfect place: grass, a river that went around the grassland and all different kinds of plants. After the walk we drove to the Coromandel. We stayed in Tapu in this amazing old school bus. In the evening we had fish & chips and fresh mussels for dinner.

Day 21 (5/1/17): I really wanted to go to the Cathedral Cove and to the Hot Water Beach while we were in the Coromandel, so that is what we did today. On the way to Cathedral Cove we stopped at an art garden. Almost the whole way was over a gravel road, so we didn't drive that fast. At Cathedral Cove the doctor called with the result of my bloodtest, and he was right about the glandular fever. We went with a little bus to Cathedral Cove, and there we had to walk for around 45 minutes to see the Cathedral Cove. It was super busy over there, because we were there in the high season. We were able to swim in the sea, since the weather was good. The temperature of the water was really good and it was amazing to swim in such a blue ocean. After the Cathedral Cove we drove to the Hot Water Beach. Also here it was really busy. Especially because there is only one spot on the beach where you can dig for warm/hot water. so we sat shoulder to shoulder with all other people.

Day 22 (6/1/17): The last day of our holiday and time to bring the peepz to the airport... It was an amazing time and it was really good to see my family after such a long time without them. We had to be at the airport at 5pm so my family could meet my hostfamily, who came back from holidays that day. It was so good to see my two families meet each other, that gave me good feelings. After that we said goodbye to them and me and my parents and Luc went to the international terminal. Here we had dinner at the Mc Donalds and after that it was time to say goodbye for 6 months. I drove back to Wellington by myself. I did this in two days, so I could take it easy. Eventhough there were some things in the holiday that were not so fun, we had an amazing time and saw heaps of the country. But you have never seen enough, so there will be another roadtrip with my friends soon!

Dutch version

Sorry dat ik al een tijdje niks gepost heb, maar door de vakantie had ik het erg druk. Ik ben op vakantie geweest met papa, mama en Luc. Ook heb ik meer moeten werken dan gewoonlijk door de schoolvakantie. Vandaag zal ik dingen over mijn eigen vakantie posten en er zal gauw een volgend blog komen met de dingen die ik in de schoolvakantie met Olivia heb gedaan.

Dag 1 (16/12/16): De eerste dag van mijn vakantie. Mijn ferry zou om 8 uur 's ochtends gaan, maar door vertraging vertrokken we pas om 9 uur. Fiona en de kinderen voeren met de andere maatschappij en kwamen iets later dan ik aan in Picton. Daar pikte ik ze op en vanuit daar vertrokken we naar Christcurch, waar we bij familie zouden slapen. We moesten echter omrijden doordat de normale route nog steeds gesloten was als gevolg van de Kaikoura aardbeving. Ook hadden we onderweg nog even file.

Dag 2 (17/12/16): Vandaag rijden we verder naar Dunedin. Omdat dit niet zo ver is als Picton-Christchurch, zien we de mogelijkheid om nog even bij de Moeraki Boulders te stoppen. Hier hadden we lunch om daarna onze reis te vervolgen. Wel moesten we eerst de auto kick starten omdat we vergeten waren de lichten uit te zetten.

Dag 3 (18/12/16): Na een nachtje bij familie van Fiona doorgebracht te hebben reed ik zelf door naar Queenstown om papa, mama en Luc van het vliegveld op te pikken. Om daarna door te rijden naar de Funky Bunker in Glenorchy.

Dag 4 (19/12/16): De luitjes uit Nederland waren de vorige dag al vroeg gaan slapen en daarom waren we allemaal ook al vroeg wakker. Halverwege de dag zijn we een wandeling van 2 uur heen en 2 uur terug gaan maken, de Roadburn Track. En we zijn nog even Glenorchy door gelopen.

Dag 5 (20/12/16): Vandaag gingen Luc en ik de zipline bij A.J.Jackett in Queenstown doen. Dit was erg gaaf, ik ging als superwoman, dus headfirst. Hierna zijn we doorgereden naar Arrowtown, dit is een oud mijnwerkers dorpje en er is ook een ouderwets Chinees dorpje in Arrowtown.

Dag 6 (21/12/16): Vandaag stond er weer een wandeling op het programma. We hebben alleen een andere wandeling gedaan dan dat we wilden doen. Dit kwam door de weersverwachting. Uiteindelijk hebben we de Glacier Burn Track gelopen. We hebben hem helaas niet uitgelopen omdat mama en Luc terug wilden door de regen.

Dag 7 (22/12/16): Vandaag reizen we door naar de volgende airbnb, in Whataroa. Dit is in de buurt van de Franz Josef Glacier. Onderweg zijn we gestopt bij het mirrorlake, maar door de harde wind spiegelde het meer niet.

Dag 8 (23/12/16): Het was mooi weer aan de kust en daarom besloten we om niet te gaan wandelen maar om te gaan kayakken! Luc en ik zaten samen in een kayak en Luc moest ons via de diepe stukken door de lagoon navigeren. Anders zouden we namelijk vastlopen. Tijdens de tocht hebben we veel vogels en mooie natuur gezien. Na het kayakken zijn we naar de Franz Josef Glacier gereden om deze te bekijken. Terwijl we naar de gletsjer liepen begon de zon te schijnen en trokken de wolken in de bergen weg, waardoor we de gletsjer goed konden zien. Toen we weg gingen kwamen de wolken terug, dus we waren er op precies het goede moment van de dag.

Dag 9 (24/12/16): Er staat weer een reisdag op de planning. Op naar het volgende huisje in de buurt van Westport. Onderweg stopten we in Hokitika voor een kopje koffie en om naar het kiwicentrum te gaan om kiwi's te zien. In Hokitika wordt jaarlijks het populaire Wildfood Festival gehouden. Na even verder rijden stopten we bij de Pancakerocks om deze te bekijken. Het huisje lag op een super gave plek aan het strand, je hoefde alleen het tuinhekje door en dan was je op het strand. 's Avonds gingen we uiteten in verband met kerstavond. We hadden een drie gangen-menu. Als voorgerecht nam ik dumplings, als hoofdgerecht had ik gecaramelliseerde ham en als toetje nam ik een blueberry trifle. Terug bij het huisje gingen Luc en ik nog proberen om pinguins te spotten, maar we konden er helaas geen vinden.

Dag 10 (25/12/16): Vanaf gisteren was mijn nek erg stijf en waren de klieren aan de linkerkant van mn nek erg opgezwollen. Eten gaat vandaag ook niet zo makkelijk meer. Na het ontbijt gingen we naar Cape Foulwind om de vuurtoren en de zeehonden kolonie te zien. De zeehonden kolonie viel best tegen omdat we niet zo dichtbij konden komen als bij Cape Palliser. Omdat we ons toch wel zorgen maakten over mijn nek reden we door naar het ziekenhuisje in Westport. De dokter daar dacht dat ik strep troat had en gaf me daarom antibiotica. Als kerstmaal hadden we 's avonds gebraden kip, gebakken aardappeltjes, sperziebonen en natuurlijk appelmoes haha.

Dag 11 (26/12/16): Vandaag gaan we weer verder doorreizen, op naar Motueka in het Abel Tasman Park. We verbleven in het Happy Apple Backpackers hotel en 's avonds speelden Luc en ik een potje pool terwijl papa en mama een kleine wandeling maakten.

Dag 12 (27/12/16): Omdat ik nog steeds rustig aan moet doen besluiten we een rustig dagje te houden en lekker naar een strand te gaan. Hier hebben we lekker liggen luieren en Luc heeft bouwsels gemaakt in het zand. Ik moest alleen wel in de schaduw blijven door m'n medicijnen.

Dag 13 (28/12/16): Vandaag gaan we Abel Tasman verkennen, dit doen we per watertaxi en katamaran omdat ik niet echt kan kayakken op dit moment. Met de watertaxi werden we naar een prachtig strand gebracht. Het zand was geler dan geel en het water blauwer dan blauw en mega helder. Met de watertaxi (en later ook met de katamaran) voeren we langs de beroemde Split Apple Rock. Nadat ik een tijdje mijn boek gelezen had en de anderen een korte wandeling hadden gemaakt was het tijd om op de katamaran te gaan. Dit was super relaxt, ik ben alleen wel m'n pet verloren door de wind haha.

Dag 14 (29/12/16): Eindelijk gaan we naar Wellington. De boot gaat 's avonds pas dus we kunnen lekker rustig aan doen. Omdat het nog steeds niet goed gaat met m'n nek en de zwelling zelfs erger wordt, brengen we maar weer een bezoekje aan de dokter. Gelukkig was de dokter Nederlands en kon hij alles goed uitleggen. Hij gaf mij sterkere antibiotica en ook nam hij een bloedtest af omdat er volgens hem ook kans zou kunnen zijn op de ziekte van Pfeiffer en dan werkt antibiotica niet. De overtocht op de boot verliep redelijk rustig en bij het zien van de lichtjes van de stad voelde het als thuiskomen.

Dag 15 (30/12/16): Vandaag is Luc jarig!!! Natuurlijk heb ik een cadeautje met een Nieuw-Zeelands thema voor hem gekocht; een Maori All Blacks tshirt en een rugbybal. Hij was erg blij met zijn cadeau en trok het shirt meteen aan. Papa, mama en Luc gingen de stad in om dingen te bekijken die ik had aangeraden en ik bleef thuis rusten. 's Avonds hadden we pizza van Hell's.

Dag 16 (31/12/16): Het is oudjaarsdag en we hebben besloten om een nachtje langer in Wellington te blijven zodat ik wat meer kan rusten. De luitjes zijn de city to sea walk gaan doen. En na het eten hebben we met z'n allen Er ist wieder da gekeken. Was wel even lekker zo, quality time met de familie.

Dag 17 (1/1/17): We gaan toch maar verder reizen naar Owhango. Nog maar een weekje te gaan. Eigenlijk zouden we vandaag de Tongariro crossing doen, maar door het slechte weer ging dit niet door, het is dan namelijk erg gevaarlijk. We zijn lekker bij het huisje gebleven en 's avonds zijn we naar een plek gereden waar we glowworms konden zien, dit was magisch.

Dag 18 (2/1/17): Op naar ons huisje in Ngongotaha, in de buurt van Rotorua. Doordat we niet zo ver hoefden te rijden konden we stoppen in Taupo om naar de Huka Falls en naar een dam te gaan. De rivier van de Huka Falls was mega blauw, ik heb nog nooit zo'n blauwe rivier gezien. In Rotorua zijn we nog even kort bij en thermal park wezen kijken en besloten om de volgende dag terug te komen.

Dag 19 (3/1/17): Vandaag zijn we naar het Thermal Park geweest. We begonnen om 10 uur bij de Lady Knox Geiser. Deze triggeren ze elke dag om 10 uur, zodat de toeristen de eruptie ook echt te zien krijgen, ander weten ze namelijk niet wanneer de geiser zal exploderen. Hierna zijn we de rest van het park gaan bezoeken, er waren allemaal verschillende soorten vijvers: een gif groene, de Champagne Pool, en borrelende vijvers. Aan het einde van de dag gingen we nog naar de Mudpools. Terwijl we hierheen reden voelden we dat het stuurwiel erg aan het wiebelen was, dus besloten we om de volgende dag vroeg naar de garage te gaan.

Dag 20 (4/1/17): Om 7 uur ging de wekker zodat papa en ik om 8 uur bij de AA service op de stoep konden staan. Terwijl er naar de auto gekeken werd gingen we naar de supermarkt. Uiteindelijk bleek dat de voorwielen niet meer goed waren, die moesten vervangen worden, dat viel dus alles mee. We reden weer terug naar het huisje, waar mama en Luc op ons aan het wachten waren om naar een picknickplek te kunnen wandelen. Dit was een super gave plek, waar een riviertje omheen liep. Ik zou daar wel een huis willen bouwen haha. Hierna reden we naar de Coromandel, Tapu, voor onze laatste verblijfplek in een gave oude schoolbus. We gingen lekker in een restaurant fish and chips en enorme mosselen eten.

Dag 21 (5/1/17): Omdat ik in de Coromandel echt naar de Cathedral Cove en de Hot water beach wilde, stond dit vandaag op het programma. We reden via een onverharde weg richting de Cathedral Cove, onderweg stopten we nog bij een art garden. Bij Cathedral Cove werd ik door de dokter met de uitslag van de bloedtest gebeld, ik had inderdaad pfeiffer. We gingen wel gewoon nog onze dingen doen en bij Cathedral Cove hebben we lekker in de super heldere oceaan gezwommen. Het was hier wel erg druk. Ook bij de Hot Water Beach, waar we vervolgens heen gingen, was het erg druk. Dit kwam onder meer doordat er maar 1 plek was op het strand waar je naar heet water kon graven.

Dag 22 (6/11/17): De laatste dag...helaas. Ik ga papa, mama en Luc naar het vliegveld in Auckland brengen. Ook hebben we met m'n hostfamily afgesproken op het vliegveld omdat zij precies die dag terugkomen van hun vakantie. Het was super fijn om mijn twee families samen te zien!!! Hierna gingen wij naar de internationale terminal en aten we nog even bij de mac donalds. Toen was het toch echt tijd voor het afscheid. Ik zou zelf in 2 dagen terug rijden naar Wellington zodat ik lekker rustig aan kan doen. Ondanks de kleine tegenslagen die er waren hebben we genoten van de vakantie en van het land. We hebben veel gezien, maar je kan nooit genoeg van een land zien, dus zal er snel een roadtrip met mijn vriendinnen volgen.

Almost three months here!

Wow, the time flies. In two days I am already here for three months! And I still love it! You have read lots of stuff about little trips I make, but in this blog I will tell you something about the things I do during the week.

In a normal week I have a few things to do. Apart from the normal stuff, like vacuümcleaning, doing the dishes, cleaning up the kids mess, I also do some other things. One thing I do every week is going to swimminglessons with James. This happens on a tuesday, when it is his day of from daycare. I have done this for one term now, and I have seen a lot of improvement in his swimming. From not going under the water to going under the water by himself. From kicking his feet to swimming on his own with help from a noodle, while kicking his feet and puddling his arms. Another thing I do is dropping the kids off at school and daycare, and picking them up at the end of the day. Some days this goes easier than other days, but that brings some variation into life. Also Olivia grew as a person. Since she has been going to school she changed a bit. I can see that she is getting older, she does more on her own, and she loves to write things and learn new things. She loves going to school.

I also have time off in the evenings. That brings me to my next activity during the week, hockey! I am so glad that I can play again, I really missed that. During the summer we are playing summerhockey. With summerhockey you play on half a field, 5 versus 5, a mixed hockeyteam and without lines where the ball can go out. Also the points are a bit different when you make a goal. The amount of points you get depends on the place from where you score, inside or outside the 11meter line. I have a really nice team, and we won all the games, so lets hope we will also win the last few games.

Sometimes after school or in the weekends the kids and I will do something different than just stay at home. We have already been to the beach together. Here we were playing in the waves, making sandcastles, building a hut from sticks, drawing in the sand and listening to shells to hear the sea. Sometimes we are going to a park. The kids really love to go on the swings, so I have to run around to push them both. This is a good excercise haha. And we have been on two playdates. These were at my friends families. The first time was at Jule's house, where the kids met Jackson and Ruby. The kids had a really fun afternoon, they played on the trampoline, played zombie en more stuff. The second time was at Angelina's family. This time all the kids from me and my friends were there, so we had Olivia, James, Marty, Helena, Jackson and Ruby the whole afternoon. We backed cookies, decorated them and the kids played outside again. We (me, Angi and Jule) were so happy that all the kids were going along with each other, that made the afternoon a lot easier.

Well, this was a little sneek into my life! I will post some fotos of our activities!

Nederlandse versie:

Wauw, wat vliegt de tijd. Over twee dagen ben ik alweer in Nieuw-Zeeland voor 3 maanden! En ik geniet er nog steeds van! Jullie hebben al veel gelezen over tripjes die ik maak, maar in dit blog zal ik jullie iets vertellen over mijn dagelijks leven.

Tijdens een normale week heb ik een paar dingen te doen. Naast het doen van de afwas, stofzuigen en de kinderen hun spullen opruimen, doe ik ook wat andere dingen. Een voorbeeld van iets wat ik elke week doe is naar de zwemles met James. Dit gebeurd op de dinsdag, dit is zijn dag dat hij niet naar de kinderopvang gaat. Ik ben nu voor één termijn met hem mee geweest en ik heb hem al veel vooruit zien gaan. Van niet onderwater gaan naar vrijwillig onder water gaan. En van alleen met zijn voeten trappelen terwijl ik hem vasthoud, naar zelf zwemmen met een noodle. Wat ik ook doe door de weeks is de kinderen naar school en de kinderopvang brengen en ze weer ophalen. Sommige dagen gaat dat met wat meer gemak dan andere dagen, maar dat brengt variatie in het leven. Ook Olivia doorstaat een persoonlijke groei. Ik kan aan haar zien dat ze nu wat ouder wordt en dat school invloed heeft op haar leven. Ze wordt zelfstandiger en soms ook een beetje een wijsneusje. Ze geniet erg van het naar school gaan en ze is veel bezig met lezen en schrijven en nieuwe dingen leren.

In de avonden ben ik vrij. Dit heeft een eigen activiteit tijdens de week voor mij gecreëerd, hockey! Heerlijk om weer te spelen, dat heb ik wel gemist. Tijdens de zomer spelen we summerhockey. Dit is een beetje anders dan het normale veldhockey dat wij kennen. In feite is het zaalhockey maar dan buiten. We spelen 5 tegen 5, zonder keeper, in een gemixt team. Ook kan de bal niet uit gaan en mogen we niet slaan of flatsen. De puntentelling gaat ook wat anders, bij elk goal dat je binnen de 11meterlijn scoort krijg je 3 punten toegekend in plaats van 1 punt. Buiten de 11meterlijn krijg je wel gewoon 1 punt. Ik heb een erg gezellig team met leuke mensen en we hebben tot nu toe alle wedstrijden gewonnen!

Soms ga ik na school of in het weekend wat leuks doen met de kinderen. Zo zijn we al een keer naar het strand geweest. Hier speelden we in de golven, bouwden we zandkastelen, maakten we een hut van gevonden stokken, maakten we tekeningen en engeltjes in het zand en luisterden we naar het ruisen van de zee in een schelp. Ook gaan we wel eens naar een speeltuin. De kinds houden ervan om op de schommels te gaan. Dit is dan wel ook meteen mijn sport voor de dag, omdat ik tussen de 2 kids heen en weer moet rennen om ze beiden te kunnen duwen. We zijn ook al op twee “afspraakjes” geweest bij mijn vriendinnen en hun hostkids. De eerste keer was bij Jule met alleen haar 2 kindjes. De kinderen genoten van hun middag, renden rond in de tuin, gingen op de trampoline, speelden zombie en nog veel meer. De tweede keer was bij Angelina samen met Jule. Deze middag hadden we dus zes kinderen, Olivia, James, Marty, Helena, Jackson en Ruby. De kinderen bakten koekjes en toen deze klaar waren hebben we ze ook nog versierd. Ook speelden de kinderen weer buiten. Angi, Jule en ik waren opgelucht dat alle kinderen zo goed met elkaar op konden schieten ondanks de verschillende leeftijden. Dit maakt zo’n middagje wel makkelijker.

Dit was een kijkje in mijn dagelijks leven! Er komen nog wat fototjes online van alle activiteiten!

Labourweekend and Dutch visitors

Labourweekend

Well, finally my blog about the labourweekend. It is already two weeks ago, but I still want to share my story. The labourweekend was a long weekend because we had an extra day off on monday because of Labourday, a national holiday in New Zealand. Because we had the three days weekend, Jule, Angelina and I decided to make a roadtrip. Our choice was to go to Napier and see something of the environment near by Napier. First we had to manage an accomodation, this was at first a bit of a problem, because all the hostels and hotels were full. But.... I found something :) we could stay in the staffroom at the Criterion backpackershostel in the centre of Napier for the lowest price. We were so glad that we finally found something where we could stay, so of course we said yes to that. When we arrived we figured that the hostel really was in the middle of the centre. The whole hostel was in Art Deco style, just as the rest of the city centre. We arrived on friday late in the evening, so we immediately went to bed when we arrived. The next morning the alarm went off at 8.00am. We had to get ready for some waterfalls. First we visited the Te Reinga Falls, what we saw was lots of water. The other waterfall we visited were the Shine Falls. The road that we had to take to the Shine Falls was beautiful. We had to walk through grassland and after that through a rainforest/jungle. This was amazing! The falls itself were also amazing. There were no other people so we had great opportunities to make beautiful pictures. Back in the hostel we cooked some dinner and watched the All Blacks against Australia. On Sunday we made plans to go to the place with the longest name, Cape Kidnappers and Te Mata Peak. After we visited the place with the longest name we changed our plans a little bit. Now the plan was to go to Te Mata Peak and see what kind of beautiful spots we see on the road up there and go to Cape Kidnappers on Monday. And yes, on our road to Te Mata Peak we found our beautiful spot, an amazing beach with the bluest water. After something like three hours on the beach we continued our road to Te Mata Peak. At Te Mata Peak we ate some dinner and enjoyed the view. We also saw the sunset, but it wasn't really good because it was a bit cloudy. Than we drove back to our hostel. At our hostel we had a few drinks to celebrate Jule's 21st birthday at midnight. The next morning we had to get up at 9.00am so we could finally go to Cape Kidnappers. And wow that was worth it. Cape Kidnappers was amazing. We started our walk around 12.00pm. At this time it was almost high tide, but this didn't bother us. We just started the walk. We had to climb over rocks and trees, count the waves and walk through water during our trip. I think this is a better experience then just the normal walk over the beach with low tide. We took 4 hours to actually get at Cape Kidnappers because of the stops, climbing etc. The walk back was way faster, this only took us 1,5 hour. This was because of the low tide during our walk back. This was way easier because we only had to walk over the beach, without all the climbing and other things. When we finished our walk our ankles were hurting and our legs couldn't take any more steps, but the nature we saw was really worth it. It was an amazing weekend with the girls.

Dutch visitors

Yesterday Roy and Nick arrived in Wellington. They are friends from back home in the Netherlands. They are in New Zealand for one month and when we were all in the Netherlands we said to each other that we really had to meet up here. And so we did. In the evening the boys came over for dinner, we had stuffed chicken with homemade fries made by me. After dinner we spent some time at home to hear all their stories about the things they did until now. Later on the evening we went to the city to have some Dutchie time together. We went to Dirty little secret, a really cool rooftopbar in the city. It was so weird to talk Dutch in a country where you normally talk English and even think in English. Even sometimes I had the urge to talk in English haha. This morning I had to work, but after my work we went to the Red Rocks. It was really nice to show them a place that is in my new hometown. I also showed them the places where the kids go to school and daycare. At the Red Rocks we saw some seals, the boys were really happy with that because they really wanted to see some seals. I had two really wicked days with the boys, I enjoyed their company.

I will update the pictures this weekend.

Nederlandse versie:

Labourweekend

Eindelijk mijn blog over het Labourweekend. Ik was dat weekend een lang weekend vrij vanwege de national holiday op maandag, Labourday. Omdat we een lang weekend vrij waren besloten Jule, Angelina en ik om een roadtrip te maken, bestemming: Napier. Op donderdag gingen we accommodatie regelen, dit was nog best wel een gedoe. Alles zat namelijk vol vanwege het labourweekend en een evenement in Napier. Uiteindelijk vond ik een backpackershostel midden in het centrum waar we in de staffroom konden slapen voor de minimum prijs. We arriveerden vrijdagavond laat, dus besloten we om meteen ons bed in te duiken. De volgende ochtend zou de wekker om 8.00 gaan. De volgende ochtend maakten we ons klaar voor een dagje watervallen bezoeken. Eerst gingen we naar de Te Reinga Fall, dit was vooral erg veel water om te zien en verder niet zo heel bijzonder. De andere waterval waar we heen gingen was echter wel een plaatje om te zien. Om er te komen moesten we eerst door een weiland met schapen en daarna door een regenwoud/jungle wandelen. De waterval lag midden in deze jungle. De jungle gaf je echt het gevoel dat je weg was van alles en iedereen. Toen we bij de waterval kwamen was er verder niemand, we konden dus super mooie foto's maken. Dit hebben we dan ook zeer uitgebreid gedaan. Terug in het hostel kookten we ons avondeten en keken we nog naar de All Blacks tegen Australië, om daarna naar bed te gaan. De volgende ochtend zouden we weer vroeg opstaan voor de volgende bezoekjes. De zondag begon met een rit naar de plaats met de langste naam ter wereld. Daarna was het plan om naar Cape Kidnappers te gaan, maar dit plan veranderden we een beetje. Het nieuwe plan was om door te rijden naar de Te Mata Peak voor de zonsondergang en om dan onderweg te stoppen bij een mooie plek om de rest van de tijd te vullen. Deze plek vonden we ook, we kwamen terecht bij een super mooi strand, met super blauw water. Hier hebben we 3 uur doorgebracht. Hierna reden we naar de Te Mata Peak voor de zonsondergang onder het genot van ons avondeten. Van de zonsondergang hebben we uiteindelijk niet heel veel kunnen zien omdat het bewolkt was, maar we hebben wel van het uitzicht kunnen genieten. Toen we terug kwamen in het hostel namen we nog een drankje om de 21ste verjaardag van Jule in te luiden. Op maandag was het dan eindelijk de dag dat we naar Cape Kidnappers gingen. We stonden rond 9.00 op en dat was het zeker waard. Wat was het mooi daar zeg! We begonnen rond 12.00 tijdens het hoog tij, dit maakte voor ons niet uit. Om naar ons eindpunt te komen moesten we over rotsen en bomen klimmen, het ritme van de golven tellen en op een zeker moment zelfs door het water lopen. Dit bracht ons wel tot de conclusie dat dit waarschijnlijk een mooiere en avontuurlijkere ervaring is dan wanneer je de wandeling met laag tij doet. Dan loop je namelijk alleen maar over het strand. Uiteindelijk deden we 4 uur over de wandeling naar het echte punt van Cape Kidnappers. De terugweg ging veel sneller, hier deden we 1,5 uur over omdat we gewoon over het strand konden lopen. Terug bij de auto deden onze enkels zeer en konden onze benen geen stap verder meer lopen, maar de beauty of nature die we gezien hebben was dit alles zeker waard. Heel het weekend samen genomen was al met al geweldig met de meiden!

Nederlandse visite

Gisteren was het moment dan toch echt daar, Roy en Nick kwamen aan in Wellington. Dit zijn twee vrienden van thuis in Nederland. Ze zijn voor een maand in Nieuw-Zeeland en we hadden thuis al afgesproken dat we elkaar zeker zouden zien als ze hier zouden zijn. Gister avond was het dan zo ver, ze kwamen bij mij thuis avondeten, gevulde kip met zelfgemaakte patat, alles door mij gemaakt. Na het avondeten bleven we nog even bij mij thuis om over hun ervaringen in Nieuw-Zeeland te horen. Daarna gingen we naar de stad voor Dutchie time, we gingen naar Dirty little secret, dit is een rooftopbar in het centrum. Het was toch wel raar om Nederlands te praten in een land waar je continu Engels praat en zelfs in het Engels denkt. Soms wou ik in het Engels tegen Roy en Nick praten omdat het hier zo normaal is om te doen. Vanmorgen moest ik gewoon werken, maar na mijn werk gingen we naar the Red Rocks. Het was erg leuk om ze iets te laten zien dat in de buurt van mijn nieuwe thuis is. Ook heb ik ze de plekken laten zien waar de kinderen naar school en de opvang gaan. Bij de Red Rocks hebben we nog een paar zeehonden gezien. De boys waren hier heel erg blij mee, want ze wilden nog heel graag zeehonden in het wild zien. Ik heb twee geweldige dagen met de jongens gehad!

Foto's volgen dit weekend.

Wonderful experience

Hi everyone, it is a little while ago that I posted something on my blog. Later this week I will post some pictures and a story of the labourweekend. But now I would like to share today's wonderful experience. For the people that are not that good in English, I will put the Dutch version of my story underneath the English version.

Well, this is what I experienced today:

This morning there was a welcome for the new students at Olivia's new school. She is now attending primary school instead of daycare because she is five now. The ceremony was a ceremony in Maori style. The parents (in my case the au pair) were also able to take part in the ceremony. The ceremony started with walking in while some school girls sang a Maori prayer. The man had to walk in front, following were the new children and the women closed the line. After we walked in we had to greet the teachers of the school, of course also the traditional Maori way. You call that a Hongi, you have to press your nose and forehead against the nose and forehead of the person that you are greeting. At first it felt a bit weird to do this because you come so close to the other person, I think especially because it were people I didn't know. It is way more personal than the three kisses we do in the Netherlands. After the greetings the man had to sit in the frontrow, than the woman and behind us the kids. The rest of the school sang some traditional Maori songs and there were some teachers and a priest that did a speech in Maori. At the end of the ceremony the new children had to walk to the other students as a sign that they became a part of the school community, after that there was a last song. I think there is not a big chance that you can actually take part in a Maori ceremony, normally it is more likely that you see a typical Maori ceremony in a set up Maori village. I am really thankful that I could experience this!

(I will post a short video of a Maori song at the ceremony)

Dit is wat ik vandaag meegemaakt heb:

Vanmorgen was er op Olivia's basisschool en welkomsceremonie voor de nieuwe scholieren, geheel in Maori stijl. Aangezien zij net naar de basisschool gaat, was zij ook een van de kinderen waar de ceremonie om draaide. De ouders (in mijn geval de Au Pair) mochten ook deel nemen aan de ceremonie. De ceremonie begon met het binnenwandelen van de groep onder leiding van een gebed in Maori, dat werd gezongen door een paar meisjes van de school. De mannen moesten voorop lopen, daarop volgend de kinderen en de vrouwen sloten de groep af. Binnengekomen hielden we de traditionele Maori begroeting naar de leraren toe. De begroeting is de Hongi, hierbij druk je je neus en voorhoofd tegen het voorhoofd van de persoon tegenover je aan. Dit was wel vreemd om te doen omdat je zo dichtbij iemand komt die je eigenlijk niet kent. Het is veel persoonlijker/intigerender dan de Nederlandse drie zoenen. Na de begroeting gingen we zitten. De mannen op de eerste rij, vrouwen op de tweede en de kinderen achteraan. De rest van de school zat om ons heen. Er werden een paar Maori liederen gezongen en er werden speeches gehouden door een paar leraren en een priester. De speeches waren in Engels en Maori. Hierna moesten de kinderen naar de rest van de leerlingen lopen en zich bij de groep voegen, als teken dat ze opgenomen werden in de schoolgemeenschap. Afsluitend volgde nog een laatste lied. Ik denk niet dat er een erg grote kans is dat je echt deel kan nemen in een traditionele Maori ceremonie, normaal gesproken zou je er een bekijken in een Maori-dorp dat veel toeristen trekt. Ik ben daarom ook heel erg dankbaar dat ik dit mee heb mogen maken!

(Ik zal een video van een Maori lied op mijn blog plaatsen)

Roadtrip to Ngawi / Cape Palliser

De eerste maand hebben we alweer achter de rug, wat ging dat snel zeg! Een maand vol leuke, en natuurlijk nieuwe, dingen. Ik ben al helemaal gewend aan het leven en de routine hier. Het voelt heel gewoon om hier te wonen en mijn dingen te doen. Ik ben erg blij dat ik deze familie gekozen heb, ik zou mij geen leukere kunnen voorstellen!

Omdat ik alweer een tijdje niks op mijn blog heb gezet hier het verhaal van mijn roadtrip naar Ngawi samen met Angelina en Jule.

Roadtrip:

Jahoor op 24 september was het zo ver, onze eerste wat grotere roadtrip. Om 5.00am hadden we de wekker staan, want..... het plan was om de zonsopgang te zien. Rond 6.00am vertrok ik om eerst Angelina en daarna Jule op te pikken. En daar had je het al, we waren natuurlijk te laat voor de zonsopgang hahaha. Nadat ik de meiden opgepikt had reden we naar Porirua, waar we de zonsopgang hadden willen bekijken. Hierna reden we terug naar Lower Hutt voor een tweede ontbijt en om een tankstation te zoeken. Na een kwartier vol lachen in Lower Hutt rondgedwaald te hebben, en nog steeds geen tankstation tegen gekomen te zijn, reden we naar Upper Hutt. Dit lag op de route naar Ngawi en we moesten en zouden een tankstation vinden. Gelukkig was dit in Upper Hutt niet zo moeilijk. Getankt en wel konden we op pad. Op naar Ngawi en Cape Palliser. We reden een erg mooie route door een gebergte en stopten bij de Rimutaka Hill. Op dit punt stonden we bijna tussen de wolken, dit gaf een gaaf uitzicht. Tijdens onze rit hebben we mijn auto omgedoopt tot Herbie. Mijn auto is al best wat ouder, dus daar hoort een wat ouderwetse naam bij. In Ngawi aangekomen te zijn parkeerden we de auto en gingen te voet verder naar Cape Palliser in de hoop dat we zeehonden zouden zien. Eerst moesten we onze schoenen en sokken uittrekken om de ijskoude rivier die over de weg liep, over te steken. Hierna liepen we verder, en opeens vonden we het wel heel erg stinken. Het gekke was alleen dat we niks zagen dat zo kon stinken. Tot ik ineens iets in mijn ooghoek zag bewegen. En jahoor..... zeehonden!!! Langs heel de route naar Cape Palliser waren zeehonden te vinden. Ik denk dat we er wel meer dan 50 hebben gezien. We konden super dichtbij komen, bij sommigen tot wel 2 meter afstand. Ook hebben we super schattige baby zeehondjes gezien. Bij Cape Palliser was een vuurtoren, waar we natuurlijk wel even van het uitzicht wilden genieten. Zo vaak kom je niet op het zuidelijkste puntje van het noordereiland. Om van het uitzicht te kunnen genieten moesten we wel eerst een trap van meer dan 200 treden beklimmen, een vermoeiende opgave, maar het was het uitzicht wel waard. Uiteindelijk kan ik terug kijken op een super leuke dag samen met mijn vriendinnen.